quarta-feira, 11 de fevereiro de 2009

Mia dua esperanta poeziaĵo


Knabino el malproksime
...
En alia lando nun estas vi
tre fore de ĉio, tre fore de mi
mia korbato vin senĉese sopiras
kaj la pasio el mia animo al vi ĉiam iras
...
Via beleco estas neimitebla
via vizaĵo ne forgesebla
viaj okuloj min tuj pasiigis
kaj de via koro mi tuj enamiĝis
...
Ho mia karega knabino
kial estas vi tiel fore?
venu al mi forigi la doloron
kiu kuŝas profunde en mia koro
...
Knabino mi devas diri la veron
tiun distancon mi ne plu povas teni
ĉar sen vi ne estas feliĉec'
kaj sen vi malbona estus la estontec'
...
Pri vi mi ĉiutage pensas
vin mi deziras senlime
bonvole tuj venu al mi mia kara
knabino el malpoksime